Een warme zomerdag
Zinderend in blauw en geel
Sporen van een wild penseel
Gedreven door jouw rusteloze hand

In 't wijde franse land
Vond jij voor de eeuwigheid
De bron van jouw onsterfelijkheid
Maar niemand zag die rijke bron ontstaan

En ik zie je gaan
Schuilend in een feest van kleur
De waanzin loerend achter elke deur
Omdat het wonder nooit gebeurt
Dat ze je taal verstaan en dan, Vincent Begrijpen wie je bent

Avond op het land
Eenzaamheid in blauw en grijs
Maaier met een zware zeis
De laatste vonken van een heilig vuur

Hemel van azuur
Die heel het franse land omspant
Cypres die als een zwarte hand
Zich uitstrekt naar een smalle bleke maan

En ik zie je gaan
Schuilend in een feest van kleur
De waanzin loerend achter elke deur
Omdat het wonder nooit gebeurt
Dat ze je taal verstaan en dan, Vincent
Begrijpen wie je bent

Wat jij had te geven
Nam niemand van je aan
En in die warme zomernacht
Heb je 't eindelijk opgebracht
Wanhopig van de wereld weg te gaan
Vincent, een man als jij
Kan in een wereld vol van onbegrip
Onmogelijk bestaan

Wolkeloze nacht
Ergens is nog jouw gezicht
Ingelijst en fraai belicht
Gekoesterd in een veel te mooie zaal

Zo hopeloos verdwaald
Een hart dat zoveel liefde had
Jij schilderde je eigen pad
Een weg die doodliep in het rijpe graan

Zo zie ik je gaan
Schuilend in dat feest van kleur
De waanzin loerend achter elke deur
Omdat het wonder nooit gebeurt
Toch zijn er meer nu dan je denkt, Vincent
Die weten wie je bent

Bron:


terug naar de teksten